wikipedia;
Agnostic Front – amerykańska grupa muzyczna grająca hardcore punk oraz crossover thrash.
Historia
Została założona w 1982 roku w Nowym Jorku przez Vinniego Stigmę (gitara) i Rogera Mireta. Do oryginalnego składu w 1982 roku dołączyli Ray Barbieri (perkusja), późniejszy lider grupy Warzone i Adam Moochie (bas). Grupa w swej twórczości łączyła m.in. stylistykę oi! i hardcore. W późniejszym czasie również oscylowała wokół thrash metalu. Ich debiutancka EP-ka United Blood ujrzała światło dzienne w 1983 roku. Płytą, która wyniosła Agnostic Front na przód amerykańskiej sceny hardcore skupionej wokół słynnego CBGB's była Victim In Pain (1984). Za bębnami zasiadł wtedy Dave Jones zastępując Barbieriego. AF dali sporo koncertów m.in. z takimi grupami jak The Cro-Mags i Murphy's Law.
Wydany w 1986 roku album Cause For Alarm był produkcją, którą trudno było ukończyć ze względu na stałe zmiany składu i problemy osobiste. Wydany w Combat Records Cause For Alarm zawierał thrashmetalowe wpływy, kreując nowy gatunek nazywany crossover. Z nowym składem w 1987 roku nagrali kolejny album Liberty And Justice. Scena hardcore przeżywała wtedy drobny kryzys, dlatego na płycie usłyszeć można punkowe dźwięki z wkrętami thrashowymi i metalowymi gitarowymi solówkami. Niedługo później Miret został aresztowany za posiadanie i zażywanie narkotyków. W więzieniu pisał nowe kawałki podczas gdy Stigma z resztą zespołu odbył pierwszy koncertowy tour po Europie. Texty napisane przez Mireta zasiliły płytę One Voice (1992), przy nagrywaniu której udział wzięli członkowie zespołów Madball i Sick of It All.
Ostatni koncert przed pierwszym 4 letnim zawieszeniem działalności grupy miał miejsce w CBGB's w 1993 roku i nazywał się Last Warning. Został potem wydany razem z pierwszą, odświeżoną EP-ką United Blood. Vinnie Stigma stwierdził, że nie podobało mu Last Warning i że nie cierpi tego albumu.
W 1997 roku muzycy Agnostic Front za sprawą Stigmy i Mireta wrócili do grania. Zaczęli nagrywać dla Epitaph Records (gdzie nagrywa m.in Bad Religion). Za bębnami usiadł Jim Colletti, a Rob Kabula grał na gitarze basowej. W tym składzie nagrali album Someting's Gotta Give z utworem "Gotta Go", który stał się dla wielu hymnem. W Wielkiej Brytanii płyta wyszła pod tytułem "Today, Tomorrow, Forever". W 1999 roku wyszła Riot, Riot, Upstart.
W 2001 wyszła kolejna płyta Dead Yuppies. W 2002 roku Miret pracował nad solowym projektem "Roger Miret And The Disasters", będącym typową grupą punk/oi!.
Ostatnimi dwoma albumami, niezbyt dobrze przyjętymi przez słuchaczy, były Another Voice (2005) oraz wydany w 2006 double DVD/CD pack Live In CBGB's zarejestrowany 14 kamerami koncert w stylu "powrotu do korzeni". Grupa wydając ten koncert starała się uratować podupadające CBGB's.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz